Το αίμα και η πάλη των Ελλήνων κατά των Ιταλών το 1940 και ο ρόλος του “Οχι” του Μεταξά αποτέλεσαν ένα καθοριστικό κεφάλαιο στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας. Πολλά τραγούδια δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια αυτού του ιστορικού γεγονότος και απηχούν την ανθρώπινη αντοχή, την αγάπη για την πατρίδα και τον αγώνα για την ελευθερία.
Ο ελληνοϊταλικός πόλεμος το 1940 και η απόφαση του “Οχι” του Μεταξά αποτελούν σημαντικά κεφάλαια στην ιστορία της Ελλάδας. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο κόσμος άκουγε πολλά τραγούδια από το ραδιόφωνο, τα οποία αντανακλούσαν το πνεύμα, τον ηρωισμό και την αντίδραση κατά της ιταλικής εισβολής.
Ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα τραγούδια αυτής της εποχής ήταν το “Παιδιά της Ελλάδος παιδιά” της Σοφίας Βέμπο, το οποίο αποτέλεσε σύμβολο της αντίστασης και του ελληνικού ηρωισμού. Η Σοφία Βέμπο και το τραγούδι της συμβολίζουν την αφοσίωση της ελληνικής τέχνης στην υπεράσπιση της πατρίδας.
Επιπλέον, σατιρικά τραγούδια όπως το “Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του” στίχους Γιώργου Θίσβιου και μουσική Θεόφραστου Σακελλαρίδη, το οποίο επίσης τραγούδησε η μεγάλη τραγουδίστρια “της Νίκης”, Σοφία Βέμπο, αλλά και η διασκευή του Ιταλικού Reginella Campagnola σε “Κορόιδο Μουσολίνι” που τραγούδησε ο Νίκος Γούναρης σε στίχους του Γιώργου Οικονομίδη. Αυτά τα τραγούδια εκφράζουν τη σατιρική αντίδραση του ελληνικού λαού και συνέβαλαν στην ψυχολογία της αντίστασης.
Αξίζει να γίνει και μια αναφορά στο ρεμπέτικο τραγούδι της εποχής. Κατά τη διάρκεια του πολέμου το 1940 και της επακόλουθης περιόδου της αντίστασης, τα ρεμπέτικα τραγούδια διατήρησαν την αγαπημένη τους θέση στην κοινωνία. Πολλά ρεμπέτικα της περιόδου 1940- 1949, κυρίως αντιπολεμικά και ηρωικά, γραμμοφωνήθηκαν για να διασωθούν με αλληγορικούς / συμβολικούς στίχους κι όχι τους πραγματικούς, για να αποφύγουν τη λογοκρισία, ενώ κάποια κυκλοφόρησαν πολλά χρόνια αργότερα.
Η “Βαρβάρα” του Παναγιώτη Τούντα που έγινε “Ακου Ντούτσε μου τα νέα” που τραγούδησε ο Στέλιος Περπινιάδης. Ενώ το ο “Αντώνης ο βαρκάρης” μετατράπηκε στο “Το όνειρο του Μπενίτο” από τον Μάρκο Βαμβακάρη. Ρεμπέτικα που εκπροσωπούσαν την αντίσταση, την ελπίδα και την ανθρωπιστική πλευρά της εποχής και συμβάλλονταν στην ενίσχυση του ηρωισμού των Ελλήνων σε αυτή τη δύσκολη περίοδο.
Επίσης υπάρχουν και τραγούδια που προέρχονταν από την ίδια την παράδοση από άγνωστους όμως δημιουργούς, όπως το πολύ γνωστό “Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει“, οι “Γυναίκες Ηπειρώτισσες” και άλλα που αναφέρονται όλα στον πόλεμο του 40.
Στις 9 Οκτωβρίου 1973 κυκλοφόρησε ο δίσκος “Αλβανία”, αφιερωμένος στο ’40. Τη μουσική έγραψε ο Γιώργος Κατσαρός, τους στίχους ο Πυθαγόρας, με τη μοναδική φωνή της Μαρινέλλας.
Αυτά τα τραγούδια απηχούν την ατμόσφαιρα της εποχής αυτής αντικατοπτρίζουν το ηρωισμό, την ελπίδα και την αντίδραση του ελληνικού λαού στον πόλεμο και στην ιταλική εισβολή. Αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης και ψυχολογικής στήριξης κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου της ελληνικής ιστορίας.